Z pradmovy da knihi “Nastaĺhija pa viečnaści” Muzykaj dušy nazvaŭ paeziju niamiecki piśmieńnik i filosaf Johan Hierder. Sapraŭdy, vieršy naradžajucca tady, na maju dumku, kali śpiavaje abo plača-markocicca, kryčma kryčyć ad boliu ci salodka nyje ad kachańnia samotnica-duša. Spakoj-ciša dušy nia zdoĺnaja naradzić Paeziju. Toĺki boĺ, pakuty abudžajuć Muzu, i vyplioskvajucca na papieru vieršavanyja radki. Vieršy, što ŭvajšli ŭ knižku, napisanyja ŭ pieryjad z 1989-ha pa 1999 hod. Usio, što pieražyla za hety čas kraina, pieražyŭ i ja. Mienavita ŭ 1989-m ja staŭ BIELARUSAM. Pieršyja šmattysiačnyja mitynhi, praŭdzivaja historyja našaha Kraju na staronkach haziet i časopisaŭ – usio heta adkryla mnie vočy... Ja ŭśviadomiŭ siabie Bielarusam, synam cudoŭnaj i zahadkavaj, z trahičnym liosam, Krainy, adkryŭ dlia siabie bahaćcie j milahučnaść rodnaje bielaruskaje movy.